Çocuklar doğduktan sonra çevrelerinde konuşulan dili öğrenmeye hazırdır. Bu öğrenme süreci zaman alır ve çocukların dil ve konuşma gelişimindeki hızları birbirinden farklı olmaktadır.
Normal olarak gelişim gösteren çocuklar bazı sesler, kelimeler ve cümlelerle ilgili sorun yaşayabilir. Ancak, çoğu çocuk 5 yaş civarında dili kolayca kullanabilmeye başlar.
Öte yandan, bazı çocukların anlama ve konuşma konusunda problemler yaşaması mümkündür. Konuşma bozukluğu seslerin doğru çıkaılmaması ile ilgili bir sorundur.Dil bozukluğu kelimeleri bir araya koyamamakla ilgili bir sorundur. Bir çocuğun akranlarından daha yavaş gelişim göstermesi ya da dil becerilerinde farklılıklar olması dil ve konuşma bozukluğu olarak adlandırılır.
Gecikmiş dil ve konuşma: Çocuğun alıcı ve ifade edici dil becerilerinin yaşından beklenen düzeyde gelişme göstermemesi durumudur.
Artikülasyon (sesletim) ve fonolojik (sesbilgisel) bozukluklar: Kişinin konuşma seslerini, heceleri ya da sözcükleri yanlış üretmesi sonucu konuşan kişinin ne söylediğinden çok nasıl söylediğine dikkat edildiği dil ve konuşma sorunudur.
Akıcılık sorunları (Kekemelik, Takipemi – cluttering): Konuşma akıcılığının, ritminin ve hızının etkilendiği konuşma sorunudur.
Ses bozuklukları: Çeşitli nedenlerden dolayı sesin perde, şiddet ya da kalitesinden birinin ya da birkaçının, konuşan kişinin ne söylediğinden daha fazla dikkat çektiği bozukluktur.
Afazi (Edinilmiş dil bozuklukları): Beyinde edinilmiş bir hasara bağlı olarak oluşan, nörolojik kaynaklı dil ve konuşma bozukluğudur.
Yutma Bozuklukları: Çoğunlukla nörolojik bir nedene bağlı olarak gelişen ve yutmanın değişik aşamalarında görülen yutma güçlüğüdür.
Motor konuşma bozuklukları: Nörolojik bir sebebe bağlı olarak konuşma için gerekli kas gruplarında görülen güçsüzlük, zayıflık, koordinasyon bozukluğu sonucu konuşma mekanizmasının etkilendiği bozukluklardır.
7 yaşında karmaşık bir olayı anlatabiliyor olmalıdır.